Bu kitap hiçbir insani değer tanımayan işgalci terör devleti İsrail’in on yıllar boyunca açık hava hapishanesine çevirmiş olduğu Gazze’de, 7 Ekim olaylarından sonra başlattığı işgal ve soykırımın içeriden bir hikâyesidir.

Yusuf aynı evde yaşadığı babası, annesi, eşi ve iki yaşındaki kızıyla birlikte, bombardıman başladıktan sonra Gazze’de oradan oraya kaçarken ve sonunda Refah’ta sığınmış oldukları 111 numaralı çadırı anlatırken sadece yaşadıkları acı dramı nakletmez, aynı zamanda bütün Gazzelilerin hislerine tercüman olur.

Yusuf’un umutla umutsuzluk arasındaki ince çizgide telefonunda tuttuğu bu günlükler; açlık, soğuk hava, hastalık, korku, yalnızlık ve en çok da insanlığa sitemle örülmüş bir direnişin sesini bugüne taşır. Her cümlenin ardında, kaybolan çocukların gülüşü, yıkılan hayatların yankısı ve şehit olan insanların hikâyesi vardır.

Bu kitabı okudukça kalbiniz sıkışacak, gözleriniz dolacak; ama aynı zamanda yaşamın, direncin ve umudun nasıl ayakta kaldığını göreceksiniz.